Równania

[vugie]

W katalogu <LABVIEW>\vi.lib\gmath\ode.llb jest plik "ODE rhs.vit". Jest to szablon funkcji, której potrzebuje ODE Solver. Używając go musisz zaimplementować liczenie F(X,t) (przyjmując, że układ równań ma postać X'(t)=F(X,t) ). Swoje wektory przejmiesz z kontrolki "data" odpowiednio rozpakowując varianta (jak w moim przykładzie). Po czym z palety Application Control wybierasz "Strict VI reference", prawoklik na powyższe, Browse for Path i wybierasz swoją implementację układu (przerobione z ODE rhs.vit), znowu prawoklik i zaznaczasz "Strict VI refererence". Teraz możesz podpiąć to do ODE Solver.
Wektor czasu musi mieć tyle samo elementów co wszystkie wektory a. Teraz ma 1 element (ostatnią wartość).

Naprawdę drutujesz na czarnym tle???

[TomI85]

Tak lubię na czarnym tle jest czytelniej, mniej oczy bolą . Już się biorę do roboty

[vugie]

[quote="TomI85"]Tak lubię na czarnym tle jest czytelniej, mniej oczy bolą /quote]

Powiedziałbym, że to kontrowersyjna ciut teza
Spróbowałem na momencik, ale jak dla mnie druty tak się błyszczą na czarnym tle, że można dostać oczopląsu. Zwłaszcza niebieskie.

[TomI85]

Witam


Chyba coś nie tak....siedze nad tym przykładem i nadal nie wiem co jest nie tak. mnóstwo kombinacji i nic...proszę o pomoc sczególnie Ciebie Vugie.
W helpie ponoć macierz z ode rhs mozna rozwinąć ja jakoś nie moglem....

[vugie]

Wygląda na to, że Twoja funkcja F(X,t) zwraca tablicę o innej wielkości niż wektor startowy, który podajesz. Żeby powiedzieć coś dokładniej to musiałbym to zobaczyć w 2009.

[TomI85]

Już przesyłam pliki w LV2009 oraz problem. Otórz tak jak pisałem wcześniej nie wiem jak rozwinąć macierz w ode rhs. W twoim przypadku do macierzy było podpięte canstant [2].

[vugie]

Ewidentnie generujesz 2-elementowe F(X,t) (prawe strony), podając 4-elementowy wektor startowy. Solver jest gotowy na 4 równania, a dostaje prawe strony tylko dla dwóch. Coś dziwnego dzieje się też w pętli for. Masz, jak rozumiem, 20 wektorów a (reprezentowanych przez kolejne wiersze w tablicy a(t) ), a wymuszasz 1000 iteracji pętli... To co musisz zrobić w pętli For, to dla każdego wektora (czyli 20 iteracji i wymusi się to samo dzięki indeksowanemu wejściu) obliczyć (interpolować) wartość w chwili t. Potem musisz odpowiednie X-y poprzemnażać przez odpowiednie a(t) tak, by odzwierciedliło to Twój układ równań. WYjściowa tablica musi mieć rozmiar taki jak ilość równań, czyli 4.
Mój przykład dotyczył 2 równań sterowanych 4 wektorami a.

[TomI85]

Vugie nie mogę sobie poradzic z wyprowadzeniem 4 rownań z funcji f(x,t). brak pomysłów proszę o pomoc